ΔΥΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΚΥΚΛΑΔΕΣ - Videorama

Μία ακαταμάχητη κωμωδία με μία αξέχαστη γυναικοπαρέα, τις περιπέτειες τους στην Ελλάδα, και  ό, τι συνεπάγεται αυτό: φλερτ, μαγευτικά τοπία, βουτιές σε γαλαζοπράσινα νερά, καΐκια, φιλόξενοι ντόπιοι, αισθησιακοί σέρφερ,  οτοστόπ σε καρότσες αγροτικών  -όλα δηλαδή τα κλισέ που συνοδεύουν το ελληνικό καλοκαίρι (στο μυαλό των ξένων, αν μη τι άλλο),  αλλά όχι μόνο:  ουκ ολίγα απρόοπτα προσθέτουν το απαραίτητο αλατοπίπερο στην ταινία, κάνοντάς την, όπως αναφέρουν οι Γάλλοι, «το απόλυτο αντίδοτο στην κατάθλιψη του χειμώνα». Μια ταινία που, στο βάθος της, μιλά για την γυναικεία φιλία, τις νεανικές υποσχέσεις, αλλά και τις διαψεύσεις που φέρνει μαζί του ο πανδαμάτωρ χρόνος…

“Όλοι έχουμε την τάση να αναζητούμε τους παιδικούς μας φίλους», σημειώνει ο σκηνοθέτης. « Ίσως γιατί πιστεύουμε πως θα γελάσουμε όπως τότε, στα 15 μας, κι έτσι θα σπάσει κάπως η μονοτονία της ενήλικης ζωής μας. Όμως συχνά έρχεται η διάψευση και συνειδητοποιούμε πως όλο αυτό είναι μια ψευδαίσθηση». 

Αυτή ήταν η αφετηρία του για την ταινία «και, αν και πρόκειται για κωμωδία, πάντα στη δουλειά μου προκύπτουν και πιο συναισθηματικές καταστάσεις».

Οι ηρωίδες του είναι εντελώς διαφορετικές, «αλλά δεν θα μπορούσα να διανοηθώ να γυρίσω μια κωμωδία στην οποία οι ήρωες θα τα πήγαιναν καλά. Απλώς δεν θα μπορούσα να τη γράψω.  Εξάλλου, πόσο καλά γνωρίζουμε τους φίλους μας; Θυμάμαι μικρός να έχω μια κολλητή φίλη που αυτοκτόνησε. Κανένα σημάδι δεν με είχε προϊδεάσει για κάτι τέτοιο.  Αυτό με σημάδεψε. Υπάρχουν στοιχεία της κοπέλας εκείνης στη Μαγκαλί, η οποία στην ταινία, έχει μια σκοτεινή περιοχή, παρά την χαρωπή συμπεριφορά της. Μ’ αρέσει άλλωστε να βάζω στις ταινίες μου χαρακτήρες που θυμίζουν λίγο μεγάλα παιδιά, κι έχουν μια ανωριμότητα».

Αν και είναι σύνηθες να βλέπουμε ταινίες με αντροπαρέες και τις περιπέτειες τους, στο σινεμά, «αυτό δεν συνηθίζεται με γυναίκες, ιδιαίτερα σε κωμωδίες. Όμως η επιλογή των τριών αυτών πρωταγωνιστριών με ενθάρρυνε να το αποτολμήσω. Για κάποιο λόγο οι κωμωδίες μου φαίνονται πιο αστείες με τις γυναίκες, ίσως γιατί αυτές έχουν μεγαλύτερη φαντασία».

Η ταινία γυρίστηκε στην Αμοργό, όπου στο παρελθόν ο Λικ Μπεσόν κινηματογράφησε το Απέραντο γαλάζιο.

«Λίγο πριν ξεκινήσω να γράφω την ταινία βρέθηκα στην Αμοργό. Όλα παρέπεμπαν στην ταινία του Μπεσόν. Φωτογραφίες της ταινίας στις ταβέρνες,  η μουσική της να ακούγεται στα ξενοδοχεία, το καφέ στο λιμάνι να λέγεται «Απέραντο γαλάζιο». Τότε κατάλαβα τον τεράστιο αντίκτυπο του φιλμ, το οποίο είχα πρωτοδεί στα 14 μου, έτσι θέλησα να επιστρέψω στο νησί. Αλλά και τα άλλα νησιά στα οποία ταξιδεύουν οι ηρωίδες στην ταινία έχουν σημασία, καθώς αντιπροσωπεύουν κι ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις τους: η Σαντορίνη, η Μύκονος, η Κέρινος (την οποία επινόησα). Ήθελα να δείξω την πραγματική Ελλάδα, όχι μια γραφική Ελλάδα».

Στην ταινία βλέπουμε για πρώτη φορά ξανθιά την Λορ Καλαμί, η οποία είναι και στην πραγματική ζωή φίλη με την Ολίβια Κοτ–μάλιστα ήταν αυτή που την πρότεινε για τον ρόλο.

Τα γυρίσματα δυσκόλευε ο αέρας και οι μετακινήσεις από νησί σε νησί, «αλλά το να γυρίζεις στην Ελλάδα σου δίνει μια μεγάλη ελευθερία».

Συγκίνηση, χιούμορ και περιπέτεια α λα ελληνικά! Ό, τι δηλαδή θα κάνει αξέχαστη τη βραδιά σας στα θερινά…